دربندسر

دربندسر یکی از محلات شهر شمشک می‌باشد که در بخش رودبارقصران است.

وزیران عضو کمیسیون سیاسی و دفاعی دولت بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد ماده (۱۳) قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۶۲ – در آبان ماه سال ۱۳۹۱ تصویب کردند: روستاها، مزارع و مکان‌های سفیدستان، شمشک بالا، شمشک پایین، دربندسر، درود و جیرود از توابع دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات با یکدیگر ادغام و از این پس به عنوان شهر شمشک شناخته می‌شود.

رودبارقصران

دربندسر دارای سه محله به نام‌های لاراب، پائین لاراب و تلخاب می‌باشد. در این محله یک دبستان و سه حسینیه و دو مسجد وجود دارد. همچنین دربندسَر دارای یک پیست اسکی می‌باشد، که در فصل زمستان علاقه‌مندان به ورزش پرنشاط اسکی از آن استفاده می‌کنند و برای اهالی علاوه بر یک مرکز تفریحی و ورزشی درآمدزا نیز می‌باشد. مردان دربندسر در گذشته علاوه بر کشاورزی و کشت محصولات زراعی مانند گندم، جو، ارزن و… در معادن زغال‌سنگ «قل قل چشمه» که هم‌زمان با معادن گرمابدر، آب نیک، لالان و دیزین فعال بوده‌است مشغول به کار بوده‌اند.

شهر دربندسر

یکی از سرشاخه‌های مهم رودخانهٔ جاجرود در دربندسر واقع می‌باشد. این سرشاخه از دو درهٔ معروف به «تل تنگه» در شمال شرقی، و درهٔ «کهوگریه» در جنوب غربی (شرق دیزین) سرچشمه می‌گیرد. سرشاخهٔ تل تنگه که از کلون بستک سرچشمه می‌گیرد، در جنوب شرقی دربندسَر به درهٔ دربندسر می‌پیوندد. سرشاخهٔ «کهوگریه» در جنوب غربی دربندسر (شرق دیزین)، از «قل قل چشمه» سرچشمه می‌گیرد و پس از گذشتن از ملک‌آباد درمانش، تنگه میشک، پره و بندگاه، با پیوستن آب «چشمهٔ سیاوش» به آن در دره دربندسَر در جنوب‌شرقی با آب «تل تنگه» یکی شده به سمت دورود سرازیر می‌شود و به سمت جیرود و میگون جریان می‌یابد. تل تنگه در شمال شرقی و چشمهٔ سیاوش دو محلی هستند که گردشگران را به سوی خود می‌کشند. این دو محل از گردشگاه‌های معروف دربندسَر هستند.

امروزه در دربندسر از کشاورزی و محصولات آن خبری نیست، سردرختی‌هایی مانند سیب، گلابی، گیلاس و… مانند گذشته وجود ندارد. چون زمین‌های کشاورزی و باغ‌های میوه، تبدیل به ویلا، شده‌است. امروزه تعدادی از مردم این آبادی از زمین‌های باقی‌مانده، برای کاشت انواع گل استفاده می‌کنند.

بخش از این متن برگرفته از: ویکی پدیا